Petycja przeciwko wycince drzew przy linii kolejowej 139 w centrum Bielska-Białej

PKP PLK S.A. planuje wycinkę drzew wzdłuż linii kolejowej 139 biegnącej przez centrum Bielska-Białej zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej.

Rozporządzenie bezwzględnie nakazuje spółce PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. wycinkę drzew w odległości 15 metrów od osi skrajnego toru kolejowego, co w przypadku miast posiadających w centrum infrastrukturę kolejową spowoduje wycięcie wspaniałych okazów drzew, które są wartością dla miasta, między innymi wpływają na poprawę i tak słabej jakości powietrza.

Szacuje się, że w Bielsku-Białej zostanie wycięte około 250 dużych drzew w ścisłym centrum miasta. Drzewa rosną w tym miejscu od ponad 100 lat, a odtworzenie na terenach miejskich straty wynikłej na skutek wycinki jest po porostu niemożliwe przez najbliższe dekady. Spowoduje to katastrofę ekologiczną. W świetle rekordowych alarmów smogowych dla miasta Bielska-Białej na dzień dzisiejszy, drzewa są jedynym skutecznym elementem krajobrazu podnoszącym jakość powietrza chroniącym zdrowie ludzi i krajobraz miasta. Według danych Europejskiej Agencji Środowiska co roku z powodu zanieczyszczenia powietrza w Polsce umiera przedwcześnie 47 tys. osób. Prezes Mateusz Morawiecki ogłosił program walki ze smogiem.

Drzewa wzdłuż linii kolejowej 139 nie stanowią dużego zagrożenia dla podróżnych i pociągów ponieważ pociągi przemieszczające się na odcinku „Bielsko-Biała Główna” – „Bielsko-Biała Lipnik” poruszają się ze średnią prędkością 6 km/h, co obrazuje rozkład jazdy (2 km w 3 minuty).

Wycięcie tylu drzew w centrum Bielska-Białej spowoduje:

• Podwyższenie temperatury w centrum miasta i obniżenie wilgotności, które zaowocują powstaniem miejskiej wyspy ciepła (MPC) podobnie jak smog skrajne wartości temperatur może mieć poważne konsekwencje wraz ze wzrostem śmiertelności włącznie 
• Konieczność zasadzenia około 425 000 dziesięcioletnich drzew na terenie miasta, co ze względów urbanistyczno-architektonicznych jest niemożliwe (dotyczy zniwelowania strat produkcji tlenu na terenie miasta) 
• Usunięcie naturalnego siedliska dla zwierząt zamieszkujących miasto
• Powstanie osuwisk w centrum, przez co zagrożony jest między innymi zabytkowy budynek teatru i inne budynki znajdujące się pod nadzorem konserwatora zabytków 
• Odkrycie mało atrakcyjnych linii widokowych w centrum miasta
• Problemy z deficytem wody, bądź nadmiarem wody – drzewa regulują gospodarkę wodną na trudnych spoistych gruntach 

W zmienionym rozporządzeniu:
winno znaleźć się możliwość pozostawienia cennych drzew i krzewów biorąc pod uwagę:

• polityki klimatycznej
• okazów przyrodniczo cennych w centrach miast
• obszarów cennych z punktu widzenia architektury i urbanistyki

Pozostawienie drzew w tego typu miejscach staje się stanem wyższej konieczności dla zdrowia i życia ludzkiego.