Niedługo przed Bożym Narodzeniem z nowego rozporządzenia zniknęły specjalistyczne domy dziennej opieki dla dorosłych z autyzmem. Zbulwersowani rodzice podjęli walkę o ustawowo gwarantowane domy dla osób z autyzmem i niepełnosprawnością sprzężoną. Wsparł ich trzynastoletni Janek ze spektrum autyzmu. Chłopiec napisał list do Minister Rafalskiej. Dostał odpowiedź, że ministerstwo rodziny chce stworzyć domy samopomocy dla osób z autyzmem i sprzężonymi niepełnosprawnościami. Czy tak się stanie? To zależy od naszej determinacji i solidarności.

Pomóżmy Jankowi zebrać 100 tysięcy podpisów, które on i jego starsi koledzy z niepełnosprawnościami wkrótce przekażą minister Rafalskiej! Dajmy im i ich bliskim szansę na lepsze życie!

Mój syn Błażej ma 28 lat, autyzm i padaczkę. Odkąd skończył szkołę, robię wszystko, by nie wegetował w czterech ścianach. Niestety w domach dziennego pobytu nie chcą trudnych podopiecznych. Bez regularnej terapii mój syn cofa się w rozwoju. Nie radzi sobie z emocjami, jest nieznośny dla otoczenia. Popada w depresję, a ja razem z nim.

Dlatego walczę o małe środowiskowe domów samopomocy dla dorosłych z autyzmem, niepełnosprawnością sprzężoną i intelektualną. Po to, by ludzie tacy jak my zwyczajnie mogli przetrwać.

Codziennie słyszę o dramatach dorosłych z niepełnosprawnością i ich rodziców. O naszych dzieciach przypinanych pasami i bitych w zakładach psychiatrycznych. O pogryzionych nadgarstkach, wypijanych detergentach i faszerowaniu naszych dzieci środkami uspokajającymi. O wzywaniu do nich policji. O matkach, które boją się własnych synów. O rodzicach, którzy po latach wycieńczającej opieki leczą się na depresję. Przecież możemy im pomóc.

Wszyscy dorośli z niepełnosprawnością muszą mieć szansę na godne, możliwie samodzielne życie. Muszą kontynuować terapię. I muszą przetrwać, gdy zabraknie najbliższych.

Przekonajmy o tym rządzących. Podpisz petycję teraz.

Do Premiera Mateusza Morawieckiego i Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Elżbiety Rafalskiej

Apeluję o rozszerzenie sieci środowiskowych domów samopomocy o małe specjalistyczne placówki typu D dla osób z autyzmem oraz E dla osób z niepełnosprawnością sprzężoną i intelektualną. Dotacja dla takich podopiecznych musi uwzględniać realne koszty opieki i terapii. Placówki powinny być blisko rodzinnego domu.

Więcej informacji

W Polsce dorosłych z autyzmem i niepełnosprawnością sprzężoną zamyka się w czterech ścianach ze starzejącymi się rodzicami. W małych, specjalistycznych domach pobytu dziennego podopieczni prowadziliby aktywny tryb życia, uczyli się samodzielności i funkcjonowania w społeczeństwie. Przygotowywaliby się do życia poza domem rodzinnym, gdy zabraknie najbliższych.

Środowiskowe domy samopomocy potrzebne są także rodzicom, często skrajnie wyczerpanym fizycznie i psychicznie. Młodsi opiekunowie mieliby większe szanse na podjęcie lub utrzymanie pracy.

Dzięki konsekwencji rodziców politycy wreszcie dostrzegli problem. Wierzę, że ta petycja zmieni obietnice w konkrety. Tego powinniśmy oczekiwać od rządu, który jest „za życiem”.

Z nadzieją,
Monika Cycling, mama Błażeja
wraz z zespołem „Chcemy całego życia”

Autorką rysunku jest Ola Leśnik, piętnastoletnia artystka z autyzmem, która komunikuje się ze światem poprzez sztukę.