Απόσυρση άρθρου 24 παρ 2 ν/σχεδιου  «Ρυθμίσεις για την Επανεκκίνηση της Οικονομίας» για το ΤΑΙΠΕΔ

Στην Ευρώπη, όπως και στην Αμερική, η πραγματική εστία της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης βρίσκεται στον τραπεζικό τομέα και στο δημόσιο χρήμα που δαπανάται για ν’ αποφευχθεί η χρεοκοπία του, οδηγώντας χώρες, όπως η Ελλάδα, στη χρεοκοπία. Το δημόσιο χρέος δεν είναι χρέος των κοινωνιών αλλά του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος που κατέρρευσε λόγω της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπικής λειτουργίας του χρηματιστικού κεφαλαίου και υποστηρίχθηκε με δημόσιο χρήμα για να διατηρηθεί εν ζωή και να συνεχίσει να λειτουργεί σήμερα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λειτουργούσε πριν την κατάρρευση.

Το χρέος και συγκεκριμένα η αποπληρωμή του αποτελεί τον βασικό μηχανισμό εφαρμογής του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου σχεδίου, που έχει δύο στόχους : α. την κατάργηση όλων των εργατικών κατακτήσεων και την απογύμνωση της εργασίας από κάθε προστασία, β. τη γενικευμένη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και της δημόσιας περιουσίας, την καταστροφή δηλαδή ενός πολιτισμού των δημόσιων και γι’ αυτό κοινών αγαθών, ο οποίος οικοδομήθηκε με μεγάλους αγώνες στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο. Αυτή η υφαρπαγή ισοδυναμεί με απώλεια της κυριαρχίας του Κράτους, το οποίο δεν διαθέτει πλέον εργαλεία χάραξης πολιτικής για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την κοινωνική ευημερία μέσω και της αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου.

Ακριβώς αυτόν τον δεύτερο πυλώνα της παγκόσμιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής υλοποιεί η ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ (ν. 3986/2011) στο οποίο έχει μεταβιβαστεί προς εκποίηση μεγάλος όγκος της δημόσιας περιουσίας (αρ.1, παρ. 1) με στόχο την μεταφορά των εσόδων στη μαύρη τρύπα του φερόμενου ως δημόσιου χρέους. (αρ.1, παρ. 2).

Σύμφωνα με το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου, η λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ προσβάλλει τις διεθνείς συμβάσεις και τις συνταγματικές διατάξεις που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι εκποιήσεις διενεργούνται κατά παράβαση της κείμενης εθνικής νομοθεσίας αλλά και η εκμετάλλευση των εκποιούμενων ακινήτων γίνεται με όρους ειδικών καθεστώτων εξαίρεσης.

Το τίμημα των ακινήτων στις εν εξελίξει εκποιήσεις από το ΤΑΙΠΕΔ ή αυτές που ήδη προχώρησαν είναι εξευτελιστικό. Θλιβερά παραδείγματα αποτελούν η εκποίηση των 28 ακινήτων του δημοσίου και του ΟΠΑΠ καθώς και η ελεγχόμενη από το δικαστήριο - για απιστία σε βαθμό κακουργήματος ως προς το τίμημα - διαδικασία εκποίησης του Ελληνικού.

Όσον αφορά την περιβαλλοντική διάσταση, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία το ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί «κινητήρια επενδυτική δύναμη περιβαλλοντικής καταστροφής».

Σύμφωνα με την πρόεδρο του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας και Σύμβουλο Επικρατείας κα Καραμανώφ τρεις κατηγορίες δημοσίων ακινήτων περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ. Η πρώτη περιλαμβάνει δημόσια ακίνητα που είναι καθ’ εαυτά άρρηκτα συνδεδεμένα με τους θεμελιώδεις δημόσιους σκοπούς της εθνικής κυριαρχίας και της βιώσιμης ανάπτυξης (άμυνα, ασφάλεια, ουσιώδη στοιχεία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, βασικές ενεργειακές και συγκοινωνιακές υποδομές, κ.λπ.). Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει ακίνητα που εξυπηρετούν δημόσιους σκοπούς, οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του σύγχρονου κοινωνικού κράτους και την αναγκαία υποδομή για την παροχή αντίστοιχων δημόσιων υπηρεσιών (νοσοκομεία, σχολεία, δημόσια κτίρια, στρατόπεδα, κ.λπ.). Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει τα δημόσια ακίνητα τα οποία αποτελούν την καθαρώς ιδιωτική περιουσία του δημοσίου.