Οχι τσιμέντο στο πάρκο

Ζούμε σε μια εποχή που η αντιστροφή των εννοιών στοιχειώνει κάθε τομέα της καθημερινότητάς μας έτσι και στην προκειμένη περίπτωση η έννοια του πάρκου διαστρεβλώνεται.

Αν κανείς ανατρέξει ακόμη και στο λεξικό θα δει πως πάρκο σημαίνει η μεγάλη έκταση γης μέσα στον αστικό ιστό η οποία
διατηρείται στη φυσική της κατάσταση. Εξ' ορισμού λοιπόν το πάρκο είναι ένας ανοιχτός δημόσιος χώρος με πράσινο και
χώρους αναψυχής που η μόνη διαμόρφωση που ταιριάζει είναι όποια προσομοιάζει στη φύση, όπως για παράδειγμα οι
δενδροφυτεύσεις.

Προσφάτως, πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ και το διαδικτυακό τόπο του δήμου Καλαμάτας πως επίκειται πλακόστρωση με τσιμεντένιους κυβόλιθους του κεντρικού
διαδρόμου του πάρκου των σιδηροδρόμων σε έκταση που ξεπερνά το 2% της επιφάνειας του πάρκου (έκταση πλέον του ενός στρέμματος). Αυτή καθαυτή η έννοια του πάρκου, όπως γίνεται καταφανές και με τα παραπάνω, δεν συνάδει με έργα
πλακόστρωσης. Το πάρκο με την υλοποίηση τέτοιων έργων υποβαθμίζεται σε πλατεία, γεγονός που η συνείδησή μας δεν δύναται να επιτρέψει.

Ως πολίτες του δήμου Καλαμάτας οφείλουμε να ασκήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμά μας και για αυτό σας παρακαλούμε όπως μας απαντήσετε άμεσα στα κάτωθι ερωτήματα:

1. Την ώρα που όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις ξηλώνουν το τσιμέντο για να δώσουν χώρο στο χώμα, με ποιο σκεπτικό
η δημοτική αρχή της πόλης -που αξιώνει μάλιστα να θέσει υποψηφιότητα και για πολιτιστική πρωτεύουσα το 2021- οδηγείται στην οπισθοδρόμηση επιλέγοντας την πλέον ξεπερασμένη τεχνική πλακόστρωσης με τσιμεντένιους κυβόλιθους.

2. Η τεχνική μελέτη του έργου όπως παρουσιάζεται στον διαδικτυακό τόπο του δήμου προδήλως ξεκινά από το δεδομένο της πλακόστρωσης χωρίς πουθενά να τεκμαίρεται η επιστημονική αναγκαιότητα της. Δεν αναφέρεται επίσης πουθενά αν έχουν προβλεφθεί λεπτομέρειες στο σχεδιασμό όπως για τις πιθανές συνέπειες που θα έχει το έργο στη συνολική συμπεριφορά των νερών κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων.

Ή ακόμα σχετικά με την ασφάλεια των παιδιών μας που θα συνεχίζουν να παίζουν στις παιδικές χαρές του πάρκου, το οποίο μέχρι πρότινος αντιλαμβάνονταν ως ενιαίο χώρο πρασίνου και χώματος, όπου τα συνήθη και απαραίτητα για την εξέλιξη τους πεσίματα αντιμετωπίζονταν με ένα τίναγμα του χώματος από τα χεράκια και τα ποδαράκια τους. Τώρα ξαφνικά θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη όλοι μας την επικινδυνότητα που θα έχει αυτό το έργο για τα παιδιά μας από τις πτώσεις πάνω στο τσιμέντο όπου δυστυχώς θα συνεπάγονται ατυχήματα.

Για να επισημάνουμε συνεκδοχικά αφού ήδη θίξαμε το ζήτημα της ασφάλειας των παιδιών αν έχει συνυπολογιστεί πως τώρα
με την τσιμεντένια πλακόστρωση θα γίνει ακόμα πιο θελκτική η διάσχιση του πάρκου από τα μηχανοκίνητα μέσα. Οπότε έστω
και την ύστατη ώρα θα θέλαμε να πληροφορηθούμε από τη δημοτική αρχή τι προβλέπεται για τα επιμέρους ζητήματα
που προαναφέρθηκαν.

3. Στην πόλη μας, την Καλαμάτα, σε αυτόν τον προνομιούχο τόπο όπου το αστικό τοπίο συμβιώνει για χρόνια αρμονικά με
το ύπαιθρο. Με τους πορτοκαλεώνες και τους ελαιώνες να λειτουργούν σαν ζωντανή υπενθύμιση αυτής της αρμονικής συμβίωσης, θα περίμενε κανείς να βρει μέσα στον αστικό ιστό να τηρείται μια σχετική ισομέρεια ανάμεσα στις πλακόστρωτες
επιφάνειες περιπάτου με τις χωμάτινες διαδρομές.

Δυστυχώς, όμως, και πάλι παρατηρείται το εξής παράδοξο: δεκάδες χιλιόμετρα πλακόστρωτων επιφανειών μέσα στην πόλη υπερτερούν κατά πολύ αφήνοντας χώρο πλέον σε δύο 'μονάκριβες' χωμάτινες διαδρομές, αυτή του κεντρικού διαδρόμου στο πάρκο των σιδηροδρόμων και στην Τέντα. Μέσα από αυτό το πρίσμα καλούμαστε λοιπόν όλοι εμείς οι κάτοικοι της Καλαμάτας να υπερασπιστούμε την εξής πρώτη ως κόρη οφθαλμού, καθώς ακριβώς πάνω σε αυτή τη διαδρομή έχουμε ακόμη την εξαιρετική ευκαιρία να νοιώσουμε
ζωντανοί ακούγοντας τα βήματά μας.

Εν έτη 2015 και ενώ όλοι, επιστήμονες και μη, προκρίνουν την σπουδαιότητα ύπαρξης ελεύθερου αδόμητου χώρου πρασίνου και χώματος για την υγεία ψυχική και σωματική των κατοίκων των πόλεων η δημοτική αρχή θα θέλαμε να καταθέσει πόση συνολικά έκταση πρασίνου έχει χαθεί όλα αυτά τα χρόνια της θητείας της. Μετά και την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας και ο πιο καλόπιστος ψηφοφόρος δυστυχώς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου τσιμεντοποίησης
της πόλης.

4. Προφασίζεστε αδυναμία χρήσης του διαδρόμου για περίπατο λόγω της λάσπης τους χειμερινούς μήνες (3 μήνες όλοι και όλοι στον ευλογημένο τόπο μας) και μάλιστα χρησιμοποιείτε την εικόνα σύμβολο της 'ταλαίπωρης' μάνας που δεν δύναται να σπρώχνει το καροτσάκι πάνω στο χώμα. Μέσα από τα λεγόμενά σας προσπαθείτε να αναδείξετε το σχεδιασμό του έργου ως απόρροια ενός δημόσιου διαλόγου. Θα θέλαμε λοιπόν να μας ενημερώσετε ποιος διαπίστωσε αυτήν την αδυναμία χρήσης του χωμάτινου διαδρόμου, αν πράγματι έγινε κάποιου είδους δημόσιας διαβούλευσης, υπήρξαν φορείς της πόλης που απαίτησαν την τσιμεντοποίηση του πάρκου και αν ναι, ποιοι ήταν αυτοί;

5. Για το τέλος του προβληματισμού μας αφήσαμε τον οικονομικό παράγοντα. Ένα κονδύλι 60.000 ευρώ για έργο πλακόστρωσης από μόνο του εγείρει ενστάσεις. Γιατί το αντίστοιχο κονδύλι δεν διατίθεται στον τομέα της καθαριότητας; Όλοι έχουμε υπάρξει μάρτυρες ανά περιόδους της μεταμόρφωσης του πάρκου ή και των άλλων παιδικών χαρών της πόλης σε σκουπιδότοπους. Στις ενοχλήσεις μας πέρσι στο δήμο για την επαίσχυντη κατάσταση μας αναφέρθηκε χαρακτηριστικά πως δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για καλαθάκια αχρήστων. Και αν δεν μπορεί να διατεθεί στην καθαριότητα, γιατί δεν διατίθεται στον εξοπλισμό των παιδικών χαρών του πάρκου; Σε μια πόλη όπου η νέα γενιά κατακλύζει τις παιδικές χαρές δεν θα ήταν άραγε κοινωνικά ωφέλιμο να υπάρχουν παιχνίδια που να προάγουν την λεπτή κινητικότητα και επιδεξιότητα των παιδιών. Και αν πάλι το κονδύλι πρέπει απαραιτήτως να διατεθεί σε πλακόστρωση ας γίνει για να πλακοστρωθεί ένα οργανωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων
και ας γίνει επιτέλους και η Καλαμάτα μια ποδηλατούπολη στα αντίστοιχα πρότυπα της Καρδίτσας.