Statement of Worldwide Solidarity with Refugees from Syria

Languages English/ عربي/ Türk/ français/ Deutsch/ Español

List of signatories below

Statement of Worldwide Solidarity with Refugees from Syria

August 21, 2014

On the Occasion of the Day of Worldwide Solidarity with the Syrian Revolution

Millions of refugees and displaced persons in the world are forced to endure legal and humanitarian predicaments in the narrow space between the officially recognized boundaries of states, in a world that recognizes their humanity only when it excludes them. The Syrian people are particularly and disproportionately affected by the hardships of refugee status. One out of every five refugees and displaced persons in the world today is Syrian. Approximately 40% of the Syrian population are either refugees or internally displaced. Exile, just as it is the case for Palestinians, has become a foundational experience of the national Syrian identity. For Syrians, the return of refugees and the internally displaced has become a fundamental aspect of their struggle to reclaim their country and their right to self-determination.

The situation of Syrian refugees in Lebanon, Egypt, and Jordan is bad. The situation in Turkey is worsening at an alarming pace, particularly due to the increase in frequency of attacks targeting refugees from Syria, and with the enactment of ambiguous legal changes affecting the conditions granting residency permits and registration for individuals arriving from Syria.

Of the refugees fleeing Syria, Palestinian-Syrians are forced into a constructed legal vacuum, excluding them from many of the international guarantees and rights afforded generally to refugees, or particularly to Palestinian refugees in accordance with their special protection regime. Lebanon, Jordan, Egypt, and Turkey refuse the entry of Palestinians from Syria. Those who found a way to enter are, similar to the case of Egypt, excluded by political fiat from the protection mandate of the specialized international agencies, and are deprived the appropriate documentation that would allow them to seek refuge in further distant countries. Due to their double exile, Palestinian Syrians are forced to the edges of human condition. They were expulsed from their homes by the pampered state of Israel and were subsequently forcefully displaced from their crowded refugee camps in Syria by the aggression of the fascist Assad regime. They will almost never be able to find a country that will accepts them as refugees.

And when refugees from Syria attempt to flee from the hardships and persecutions in their first refuge, they must confront the legal and security walls erected by Europe – the effectiveness of which has been so far merely to repel those fleeing the carnage in their countries. Periodically, we hear the news of a boat drowning in the Mediterranean carrying hundreds of refugees, including Syrians who have paid their life savings to greedy traffickers in the hope of reaching Europe. According to consistent accounts, those who have succeeded in reaching Europe are held in prison-like camps for periods that could last months without any guarantee of a granted refugee status.

The actions of the criminal gang ISIS have aggravated the plight of refugees from Syria (in addition to the forced populations transfer of Christians and Yezidis in Iraq). The project of ISIS is fundamentally one of changing the demographic composition of the territories it controls through forced population transfers and ethnic cleansing. The expansion of its control over vast areas in Syria has exacerbated the paranoia of host countries vis-à-vis persons fleeing Syria, and made the protection of refugees subservient to the efforts to combat terrorism. This placed the Syrians in a double bind between a fascist regime and a fascist group both with intent on killing and displacing them, and an international community that fails to assist them while in their country, denying them assistance when they are forced to flee from it.

The situation of refugees in Lebanon, Jordan, and Egypt is disgraceful, as if designed to teach Syrians, in fact all the people of the region, a lesson about the high costs of rebelling against the criminal regimes that govern them. Policies for the treatment of Syrian refugees in other countries, particularly in Europe and in the US, are restrictive, inhuman and discriminatory on the basis of class and religion. These countries offer many facilities to those refugees who are economically privileged or who are academically qualified, and despite their secularist pretentions, they are, more welcoming to non-Muslims

We, the undersigned activists and intellectuals, interested generally in supporting the rights of refugees irrespective of national and religious origins, affirm the following fundamental points with respect to the rights of refugees from Syria:

Asylum and exile are constructed legal and humanitarian predicaments. They have no gender, religion or national origin. Discrimination among refugees on any basis must be categorically rejected. Supporting refugees from Syria, including Palestinians, is first and foremost a political cause. The plight of refugees from Syria is the outcome of an emancipatory political struggle for dignity against two fronts. It is a struggle against a criminal regime that systematically kills civilians under its control using military airstrikes, ballistic missiles, chemical weapons, mass starvation, and mass torture of detainees. And it is a struggle against the criminal gang ISIS that equals the savagery and criminality of the Assad regime. Accordingly, supporting Syrian refugees requires first to stand in solidarity with their struggle for freedom, dignity, and social justice in Syria. Every refugee has the right to return to his/her country in dignity. A principal aspect of this right and means for its realization consists in ensuring that refugees from Syria have partners who listen to them; dialogue with them; empower them to continue their lives in alternative conditions, to find work and the means to support themselves and ensure to their children opportunities they did not get; and to enable them to reconstruct their role and identity. Refugees are nomads searching tirelessly for places of refuge in which they can live with dignity. This has been the case for refugees from Syria as documented in numerous studies and statistics and as reported from the practical experience of activists in different countries. While governments maintain security coordination to control borders, there is no coordination among NGOs and activists giving support to refugees from Syria in the different countries of refuge. Accordingly, supporting the cause of refugees from Syria must also include more effective coordination between activists and NGOs working in the field across the different countries along migration roads across Europe and the Mediterranean.

We call on all civil society organizations, and emancipatory social movements to actively support the cause of solidarity with refugees from Syria in protests and other forms of political actions. The struggle of the Syrian people against the Assad regime and ISIS is inseparable from the liberation struggles of millions around the world for freedom, dignity and social justice.

بيان عالمي للتضامن مع اللاجئين من سورية

21 آب/ أغسطس 2014

بمناسبة اليوم العالمي لدعم الثورة السورية

يعيش الملايين من اللاجئين والنازحين في العالم معضلاتهم الإنسانية والقانونية في المساحة الضيقة بين الحدود الرسمية للدول في عالم لا يعترف بهم وبإنسانيتهم إلا عندما ينبذهم. يتحمل الشعب السوري شقاء اللجوء هذا بشكل خاص وغير متناسب في عالم اليوم. واحد من كل خمسة لاجئين ونازحين في العالم اليوم هو من سوريا. وما يقارب ٤٠٪ من السوريين هم اليوم بين نازحين ولاجئين. صار اللجوء تجربة مؤسسة للوطنية السورية، مثلما هو الحال بخصوص الفلسطينيين، وصارت عودة اللاجئين والمهجرين إلى ديارهم وجها أساسيا من وجوه استعادة السوريين لبلدهم وحق تقرير مصيرهم فيه.

يعيش اللاجئون السوريون أوضاعا بالغة السوء في لبنان ومصر، وسيئة في الأردن، والوضع في تركيا يزداد سوءا بشكل مقلق وخاصة مع ازدياد وتيرة الاعتداءات على لاجئين من سوريا وتغييرات قانونية غير واضحة المعالم والآثار حول شروط إقامة وتسجيل القادمين من سورية.

ومن بين اللاجئين من سوريا يعيش الفلسطينيون السوريون في فراغ قانوني مصطنع، يستثنيهم من الكثير من الضمانات والحقوق المكفولة دوليا للاجئين بشكل عام، أو للاجئين الفلسطينيين وفقا لنظام الحماية الدولية الخاص بهم. فدول لبنان والأردن ومصر وتركيا لا تسمح باستقبالهم. ومن دخلوا منهم إلى مصر مثلا محرومون بقرار سياسي من رعاية الوكالات الدولية المختصة، ولا يحوزون الأوراق التي تتيح لهم الوصول إلى بلدان أبعد. الفلسطينيون السوريون بوصفهم لاجئين مضاعفين يمثلون أقاصي الوضع الإنساني، طردتهم إسرائيل المدللة من ديارهم، وشردهم عدوان النظام الفاشي الأسدي من مخيماتهم المكتظة، وقلما يستقبلون في مناف جديدة.

وعندما يحاول اللاجئ من سوريا أن يباشر لجوءه الثاني هربا من الاضطهاد أو شقاء الحال في بلدان اللجوء الأول، يصطدم بأسوار قانونية وأمنية شيدتها الدول الأوروبية حول حدودها لمنع الهاربين من المذابح من الوصول إليها. وهكذا ترد الأخبار بين حين وآخر عن غرق قارب في المتوسط كان يحمل المئات من اللاجئين من سوريا دفعوا مدخراتهم لبزنس تهريب مزدهر بغرض أن يصلوا إلى أوروبا. أما من ينجحون في الوصول فيتواتر أن يُحجزوا في معسكرات تشبه السجون لمدد قد تطول شهورا، ودون ضمان أن يتم الاعتراف بهم في النهاية كلاجئين.

وأسهم كيان داعش الإجرامي في مفاقمة اللجوء السوري (وفي تهجير مسيحيين وإيزيديين، ومسلمين أيضا، من العراق)، وهذا لأنه قائم جوهريا على التهجير والتظهير العراقي وتغيير النركيب الديمغرافي للمناطق التي يسيطر عليها. وهو من جهة أخرى غذى عصاب الريبة حيال اللاجين السوريين عند الدولة المضيفة وألحق قضية اللاجئين بملف مكافحة الإرهاب. وعلى هذا النحو، وقع السوريون بين نظام فاشي يقتلهم ويهجرهم، وبين تشكيل فاشي يقتلهم ويهجرهم أيضا، وبين عالم غير عادل لم يساعدهم في بلدهم، ولا يساعدهم وهم مضطرون للخروج منه.

إن وضع اللاجئين السوريين في لبنان والأردن ومصر مشين، وفي تركيا يتدهور، ويبدو بمجمله مصمما لتلقين شعوب المنطقة كلها درسا في عواقب الثورة على نظم مجرمة تحكمهم. أما سياسات اللجوء الأوروبية والأمريكية فهي شحيحة، تمييزية على أساس طبقي وديني، وغير إنسانية. فهي ترحب بالميسورين وأصحاب الكفاءات العلمية فتفتح الأبواب لهم، وبكل علمانية تقول لللاجئين غير المسلمين أهلا وسهلا!

نحن الموقعون على هذا البيان، من نشطاء ومفكرين ومهتمين بشكل عام بحقوق اللاجئين مهما كان أصلهم القومي أو الديني، نود أن نؤكد على الأمور الأساسية التالية في ما يتعلق بحقوق اللاجئين من سوريا:

اللجوء معضلة قانونية وإنسانية مصطنعة ليس لها عرق أو جنس أو دين. التمييز في الحقوق والضمانات بين اللاجئين على أي أساس مدان وغير مقبول. إن قضية اللاجئين من سورية، والفلسطنيين من ضمنهم، قضية سياسية أولا، وهي نتيجة صراع سياسي تحرري من أجل الكرامة ضد نظام إجرامي، استخدم الطيران الحربي والصواريخ الباليستية والسلاح الكيماوي ضد محكوميه، بالإضافة إلى القتل الممنهج بتجويع المدنيين وتعذيب المعتقلين. صراع أيضا ضد كيان داعش الإجرامي الذي ينافس النظام الأسدي في الوحشية والإجرام. وعليه فإن الوقوف إلى جانب اللاجئين من سوريا يتطلب أولا التضامن مع صراعهم من أجل الحرية والكرامة والعدالة الاجتماعية في سورية. لكل لاجئ حق العودة إلى بلده بكرامة. إن وجود شركاء يستمعون للاجئين، يحاورونهم ويتعاونون معهم حتى يستأنفوا حياتهم في شروط مغايرة، ويجدوا أعمالا ينفقون منها على أنفسهم، ويوفروا لأطفالهم فرصا لم تتح لهم هم، ويعاودوا بناء هويتهم وأدوارهم، مكون أساسي لهذا الحق وأحد سبل تحقيقه. اللاجئون رحالة بين الدول في بحث حثيث عن منفى يحفظ لهم كرامتهم الإنسانية. وهذا هو حال رحلة السوري نحو ملجئه كما هو موثق في الكثير من الدراسات والاحصاءات، ومن خلال التجربة العملية للنشطاء في الدول المختلفة. فإن كانت الدول والحكومات تنسق فيما بينها أمنيا في مراقبة الحدود، فإن هذا التنسيق غائب عن المنظمات الأهلية والنشطاء الذي يقدمون الدعم للسوريين في بلدان اللجوء المختلفة. وبالتالي فإن التضامن مع قضية اللاجئين من سورية يقتضي تنسيقا أوسع بين النشطاء والمنظمات الأهلية المعنية في مختلف الدول على طرق اللجوء عبر المتوسط والقارة الأوروبية.

إننا ندعو المنظمات الاجتماعية والمجموعات التحررية إلى إدراج قضية اللاجئين والمهجرين السوريين كبند رئيس في أنشطتها الاحتجاجية والتضامينة، مع ربطها بالقضية السورية ككل، بوصفها إحدى القضايا التحررية الكبرى في عالم اليوم.

Suriyeli Sığınmacılarla Dünya Çapında Dayanışma Bildirisi

21 Ağustos 2014

Milyonlarca sığınmacı ve yerinden edilmiş insan, onların da insan olduğunu yalnız onları dışladığı zaman hatırlayan bir dünyada, devletlerin resmen tanınmış sınırları arasındaki daracık alanda hukuki ve insani zorluklara göğüs germek zorunda. Sığınmacı statüsünün bu zorluklarından özellikle Suriye halkı orantısız ölçüde çok etkileniyor. Bugün dünyadaki her beş sığınmacı ya da yerinden edilmiş insanın biri Suriyeli. Tüm Suriyelilerin yaklaşık yüzde kırkı ya sığınmacı ya da ülke içinde yerinden edilmiş durumda. Yurdundan sürülmek, Filistinlilerin durumunda olduğu gibi Suriye ulusal kimliğinin de kurucu bir deneyimi haline geldi. Suriyeliler için, sığınmacıların ve ülke içinde yerinden edilmiş insanların geri dönmesi, onların ülkelerine ve kendi kaderlerini tayin hakkını yeniden sahip çıkmak için sürdürdükleri mücadelenin temel amaçlarından biri haline geldi.

Lübnan ve Mısır’daki Suriyeli sığınmacılar çok kötü durumda. Ürdün’de de durum kötü, ancak ötekilere kıyasla göreceli olarak kötünün iyisi. Suriyeli sığınmacıları hedef alan saldırıların sıklığı arttıkça ve Suriye’den gelen bireylerin kayıt altına alınmasının ve oturma izni verilmesinin koşullarını etkileyen muğlak yasal değişiklikler sebebiyleTürkiye’deki durumları ürkütücü bir hızla kötüleşmektedir.

Suriye’den kaçan tüm sığınmacılar arasında özel olarak Filistinli Suriyeliler, onların çoğunu genel olarak sığınmacılara tanınmış uluslararası hak ve güvencelerden ve Filistinli sığınmacılara has özel koruma rejimi uyarınca tanınmış hak ve güvencelerden yararlanamaz hale getiren bir yapay yasal boşluğa itilmektedir. Lübnan, Ürdün, Mısır ve Türkiye, Filistinli Suriyelilerin girişine izin vermemektedir. Bir yolunu bularak bu ülkelere girenler ise Mısır örneğinden olduğu gibi, siyasi yetkililer tarafından, uzman uluslararası kuruluşların koruma yetkisi dışında tutulmakta ve onların daha uzak ülkelere gitmeleri için gerekli olan uygun belgeleri elde etmeleri önlenmektedir. Filistinli Suriyeliler iki kez sürgün edilmiş olmaları nedeniyle insani koşulların sınırlarında yaşamak zorunda bırakılıyor. Onlar şımartılmış İsrail tarafından yurtlarından atılmıştı, daha sonra faşist Esat rejiminin saldırıları sonucunda Suriye’deki kalabalık sığınmacı kamplarından kaçmak zorunda bırakıldılar. Onları sığınmacı olarak kabul eden ülke bulmak artık çok zorlaştı.

Suriye’den gelen sığınmacılar, ilk sığındıkları ülkelerdeki zorluklar ve eziyetlerden kaçmak için sığınılacak almaşık ülkeler bulmaya giriştiklerinde, önce karşılarına Avrupa tarafından dikilmiş hukuki ve polisiye engelleri aşmak zorundalar. Bu engellerin günümüze kadar başlıca etkinliği ülkelerindeki kan banyosundan kaçanları geri çevirmek oldu. Akdeniz’de batan bir teknede, aralarında Suriye’den kaçanların da olduğu yüzlerce sığınmacının boğulduğu haberini sık sık duymaktayız. Bu sığınmacılar, Avrupa’ya ulaşma umuduyla açgözlü insan kaçakçılarına yaşamlarında yapabildikleri birikimin tümünü kaptırıyorlar. Ve sürekli olarak gelen raporlara göre Avrupa’ya varmayı başarabilenler hapishane benzeri kamplarda, kendilerine sığınmacı statüsü verileceği garantisi olmadan aylar boyunca tutuluyorlar.

IŞİD çetelerinin eylemleri, (Hıristiyan, Ezidi ve Iraklı Müslüman nüfusun zorla yerinden edilmesine ek olarak) Suriye’den kaçan sığınmacıların zorluklarını daha da artırdı. IŞİD’in planı esas olarak, denetimi altına aldığı topraklardaki demografik bileşimi, nüfusun zorla yerinden edilmesi ve etnik temizlik yoluyla değiştirmektir. Suriye’de geniş toprakları denetimi altına alması bulundukları ülkelerde Suriye’den kaçan insanlara karşı paranoyayı artırdı ve sığınmacıların korunmasını terörizmle mücadele girişimlerine bağımlı kıldı. Bu durum, Suriyelileri ikili bir kıskıca soktu: Bir yanda, her ikisi de onları öldürmeye ve yerinden etmeye niyetli faşist bir rejim ve faşist bir grup; öte yanda, ülkelerine geldiklerinde onlara yardımcı olmayan ve bu ülkelerden kaçmak zorunda kaldıklarında onlara yardım edilmesini önleyen bir uluslararası kamuoyu.

Lübnan, Ürdün ve Mısır’daki sığınmacıların durumu utanç vericidir, sanki Suriyelilere ve bölgedeki tüm halklara, kendilerini yöneten zorba rejimlere karşı ayaklanmanın bedelinin yüksek olacağı dersini vermek için tasarlanmış gibidir. Diğer ülkelerde, özellikle Avrupa ve ABD’de Suriyeli sığınmacılara sınırlayıcı, insanlık dışı ve sınıf ile din temelinde ayrımcılık yapan siyasetler uygulanmaktadır. Bu siyaset, ekonomik olarak varsıllara ya da akademik yetkinlikleri olanlara bir dizi olanak sunmakta ve kısmen laik bir yaklaşımla Müslüman olmayanları daha fazla kucak açmaktadır.

Aşağıda imzası bulanan bizler, yani ulusal ya da dini kökenine bakılmaksızın tüm sığınmacıların haklarını desteleyen aydınlar ve eylemciler, Suriye’den gelen sığınmacıların hakları ile ilgili olarak aşağıdaki temel görüşleri teyit ediyoruz:

Sığınma ve sürgün hukuki ve insani yapay bir zorluktur. Bunların cins, din ya da ulusal kökeni olamaz. Sığınmacılar arasında herhangi bir temelde ayrımcılık kökten reddedilmelidir. Aralarında Filistinliler de olmak üzere Suriye’den gelen sığınmacıları desteklemek en başta siyasi bir davadır. Suriye’den gelen sığınmacıların durumu, iki cephede onur için sürdürülen kurtuluşa yönelik siyasi bir savaşımın sonucudur. Bu, kendi denetimi altındaki sivilleri, askeri hava saldırıları, balistik füzeler, kimyasal silahlar, yığınsal aç bırakma ve tutuklulara yığınsal işkence uygulayarak sistemli olarak katleden bir zorbalık rejimine karşı mücadeledir. Ve bu, uyguladıkları vahşet ve hunharlıkta Esat rejimine eş olan zorba IŞİD çetelerine karşı bir mücadeledir. Bu nedenle, Suriyeli sığınmacıları desteklemek, en başta Suriye’de özgürlük, onur ve toplumsal adalet mücadelesi ile dayanışmayı gerektirir. Her sığınmacı, kendi ülkesine onurla dönme hakkına sahiptir. Bu hakkın en temel ilkesi ve gerçekleşmesinin temel aracı Suriyeli sığınmacıların kendilerini dinleyen, kendileriyle diyalog kuran onlara almaşık koşullarda yaşamlarını sürdürme yetkesi kazandıran, iş bulmalarını ve kendilerini geçindirmelerini sağlayan, çocuklarının onların sahip olmadıkları olanaklara sahip olmasını sağlayan ve kendi rollerini ve kimliklerini yeniden kurmalarını sağlayan ortaklara bulmalarını sağlamaktır. Sığınmacılar, hiç durmadan onurlu bir yaşam sürdürebilecekleri sığınma yeri arayan göçebelerdir. Birçok araştırma ile istatistiğin ve farklı ülkelerdeki eylemcilerin pratik deneyimlerinin de gösterdiği gibi Suriyeli sığınmacıların durumu da böyledir. Hükümetler sınırların güvenlik eşgüdümünü sürdürürken, sivil toplum kuruluşları ve farklı sığınma ülkelerindeki Suriyeli sığınmacıları destekleyen eylemciler arasında eşgüdüm yoktur. Buna bağlı olarak Suriyeli sığınmacıların davasını desteklemek aynı zamanda Avrupa ve Akdeniz’i aşan göç yolları üzerindeki farklı ülkelerde alanda alışan sivil toplum kuruluşları ve eylemciler arasında daha etkin eşgüdümü sağlamayı içermelidir.

Tüm sivil toplum örgütlerine ve kurtuluşa yönelik toplumsal hareketlere çağrımız, Suriyeli sığınmacılarla dayanışma davasını protesto eylemleri ve diğer siyasi eylemlerle aktif biçimde desteklemeleri ve Suriyeli sığınmacılara gösterdikleri desteğin, Suriye davası ile bağını kurmalarıdır. Suriye halkının Esat rejimine ve IŞİD’e karşı mücadelesi dünya çapında milyonlarca insanın özgürlük, onur ve toplumsal adalet için kurtuluş mücadelesinden ayrılmazdır.

Déclaration de solidarité avec les réfugiés syriens dans le monde

21 août 2014

À l'occasion de la Journée globale de solidarité avec la Révolution syrienne

Des millions de réfugiées et de personnes déplacées internes dans le monde sont contraints à subir des procédés juridiques et humanitaires difficiles dans un espace étroit entre les frontières officiellement reconnues par les Etats, dans un monde qui affirme leur humanité que si il les exclut. Le peuple syrien est touché de façon particulière et disproportionné par ces difficultés du statut de réfugié. Un réfugié et personne déplacée sur cinq dans le monde est syrien aujourd'hui. Environ 40% de tous les Syriens sont des réfugiés ou personne déplacée aujourd'hui. L'exil Syrien, tout comme pour le Palestinien, est devenu une expérience fondatrice de l'identité nationale syrienne. Pour les Syriens, le retour des réfugiés et des personnes déplacées est devenu un aspect fondamental de leur lutte pour se réapproprier leur pays et de leur droit à l'autodétermination.

La situation des réfugiés syriens au Liban et en Egypte est extrêmement mauvaise. En Jordanie, elle est terrible, mais dans une moindre mesure. Leur condition en Turquie se dégrade de façon alarmante, en particulier avec une fréquence accrue d'attaques visant les réfugiés syriens, et l'adoption de nouvelles lois ambiguës affectant les conditions d'octroi de permis de séjour et l'inscription sur les listes les concernant.

Parmis les réfugiés fuyant la Syrie, les Palestiniens-Syriens, sont contraints à endurer un vide juridique qui a été crée pour les exclure de la plupart des droits et garanties internationales généralement accordées aux réfugiés, et plus particulièrement octroyé aux réfugiés palestiniens en vertu de leur status de protection spécial. Le Liban, la Jordanie, l'Egypte et la Turquie refusent l'entrée des Palestiniens de Syrie. Ceux d'entre eux qui trouve le moyen de traverser les frontières, comme dans le cas de ceux qui arrivent en Égypte, ils sont exclus par décret politique du mandat de protection des agences internationales spécialisées, et sont privés de la documentation appropriée qui leur permettrait d'aller à des pays plus lointains. Les Syriens palestiniens, en raison de leur double exil, sont relégués à la marge de la condition humaine. Ils ont été expulsés une première fois de leurs foyers par l'Etat choyé d'Israël; ensuite l'agression fasciste du régime d'Assad les a forcé de fuir une seconde fois les camps surpeuplés de Syrie. Rarement peuvent-ils trouver un pays qui les accepte simplement en tant que réfugiés.

Et lorsque les réfugiés Syriens tentent de trouver des refuges alternatifs pour échapper à la souffrance et aux persécutions des pays de leur premier refuge, ils doivent affronter les murs juridiques et sécuritaires érigés par l'Europe, et qui sont efficace jusqu'à présent que pour repousser ceux qui fuient le carnage dans leur pays. De temps à autre, nous atteignent les nouvelles d'un naufrage de bateau traversant la Méditerranée et transportant des centaines de réfugiés, y compris des Syriens, qui souvent ont déboursé les économies d'une vie à des trafiquants avides, dans l'espoir d'atteindre l'Europe. Et selon des informations crédibles, ceux qui réussissent à atteindre l'Europe, sont détenus dans des camps-prisons pour des périodes qui peuvent durer des mois sans aucune garantie de recevoir le statut de réfugié.

Les actions du groupe criminel EIIL ont aggravé le sort des réfugiés de la Syrie (qui s'ajoutent au transfert forcé des populations chrétiennes et Yézidis en Irak). Le projet de l'EIIL est de changer fondamentalement la composition démographique des territoires qu'il contrôle grâce à des transferts forcés de population et de nettoyages ethniques. Leur contrôle toujours plus important sur de vaste régions en Syrie a accentué le paranoïa des pays d'accueil qui ont à leur tour commencé à subordonner toute personne venant de ces régions à contrôle habituellement utilisé dans la lutter contre le terrorisme. Cela a placé les Syriens dans une double impasse entre, d'une part un régime fasciste et un groupe fasciste, les deux déterminés à les tuer et déplacer, et une communauté internationale qui ne parvient pas à les aider alors qu’ils sont dans leur pays, et les prive de l'aide quand ils sont contraints de fuir.

La situation des réfugiés au Liban, en Jordanie, et l'Egypte est honteuse, comme si elle était conçue pour enseigner aux Syriens, en fait, à tous les gens de la région, une leçon sur les coûts élevés de se rebeller contre les régimes criminels qui les régissent. Les politiques pour le traitement des réfugiés syriens dans d'autres pays, notamment en Europe et aux États-Unis, sont restrictives, inhumaines et discriminatoires basées sur la classe et la religion. Ces politiques offrent de nombreuses facilités aux réfugiés qui sont économiquement privilégiés ou académiquement qualifiés, et elles sont plus accueillantes avec les laïcs convaincus, non-musulmans.

Nous, les soussignés, activistes et intellectuels, intéressés généralement à soutenir les droits des réfugiés, indépendamment de leurs origines nationales et religieuses, nous affirmons les points clés suivants en ce qui concerne les droits des réfugiés en provenance de Syrie:

1. asile et exil sont des situations construites difficiles juridique et humanitairement. Qui n'ont pas de sexe, de religion ou d'origine nationale. La discrimination entre réfugiés sur quelconque base doit être catégoriquement rejetée.

2. Soutenir les réfugiés de la Syrie, y compris les Palestiniens, est d'abord et avant tout une cause politique. Le sort des réfugiés en provenance de la Syrie est le résultat d'une lutte politique émancipatrice de la dignité contre deux fronts. Il s'agit d'une lutte contre un régime criminel qui tue systématiquement les civils sous son contrôle à l'aide des frappes aériennes militaires, des missiles balistiques, des armes chimiques, la famine et la torture en masse des détenus. Et c'est un combat contre le gang criminel EIIL qui est égale à la sauvagerie et la criminalité du régime Assad. Par conséquent, l’aide aux réfugiés syriens nécessite d'abord d'être solidaires avec leur lutte pour la liberté, la dignité et la justice sociale en Syrie.

3. Chaque réfugié a le droit de rentrer dans son pays en dignité. Un aspect important de ce droit et les moyens pour l’atteindre, est de veiller que les réfugiés en provenance de Syrie ont des partenaires qui les écoutent; dialoguent avec eux; leur donnent les moyens de poursuivre leur vie dans des conditions alternatives, pour trouver un emploi et les moyens de subvenir à leurs besoins et assurer que leurs enfants auront les opportunités qu'ils n’ont pas reçues; et pour leur permettre de reconstruire leur rôle et leur identité.

4. Les réfugiés sont des nomades recherchant sans relâche des lieux de refuge dans lequel ils peuvent vivre dans la dignité. Cela est le cas pour les réfugiés en provenance de la Syrie, tel que documenté dans de nombreuses études et statistiques et rapporté par l'expérience des activistes dans les différents pays. Alors que les gouvernements soutiennent la coordination sécuritaire pour contrôler les frontières, il n'y a pas de coordination entre les ONG et les activistes qui soutiennent les réfugiés de la Syrie dans les différents pays d’accueil. Par conséquent, soutenir la cause des réfugiés en provenance de Syrie devrait également inclure une coordination plus efficace entre les activistes et les ONG travaillant dans le domaine, dans les différents pays le long des routes de migration à travers l'Europe et de la Méditerranée.

Nous appelons toutes les organisations de la société civile et les mouvements sociaux d'émancipation de soutenir activement la cause de la solidarité avec les réfugiés en provenance de Syrie lors des manifestations et d'autres formes d'actions politiques. La lutte du peuple syrien contre le régime d'Assad et EIIL est inséparable de la lutte de libération de millions à travers le monde pour la liberté, la dignité et la justice sociale.

Erklärung der weltweiten Solidarität mit den Flüchtlingen aus Syrien

21. August, 2014

Anlässlich des Tages der weltweiten Solidarität mit der syrischen Revolution

Millionen von Flüchtlingen und Vertriebenen auf der Welt sind gezwungen, rechtliche und humanitäre Zwangslagen zu ertragen, im engen Raum zwischen den offiziell anerkannten Grenzen der Staaten, in einer Welt, die ihre Menschlichkeit nur dann anerkennt, wenn sie sie ausschließt. Die syrische Bevölkerung ist auf besondere und unverhältnismäßige Weise von diesen Schwierigkeiten vom Flüchtlingsstatus betroffen. Eine/r von fünf Flüchtlingen und Vertriebenen ist heute ein/e Syrer/in. Etwa 40% aller Syrer/innen sind heute Flüchtlinge oder Binnenvertriebe. Exil ist wie für die Palästinenser zu einer (grundlegende) Erfahrung der syrischen nationalen Identität geworden. Für die Syrer/innen ist, die Rückkehr der Flüchtlinge und der Binnenvertriebenen zu einem fundamentalen Aspekt ihres Kampfes für die Wiedergewinnung ihres Landes und ihres Rechts auf Selbstbestimmung. geworden.

Die Situation der syrischen Flüchtlinge im Libanon und Ägypten ist extrem schlecht. In Jordanien ist es entsetzlich, aber in einem geringeren Maß. Ihre Situation in der Türkei verschlimmert sich in einem alarmierenden Tempo, besonders mit dem Anstieg der Häufigkeit der Angriffe gegen Flüchtlinge aus Syrien und mit dem Erlass von unklaren Gesetzesänderungen, welche die Bedingungen für die Erteilung von Aufenthaltsgenehmigungen und Anmeldung von Personen, die aus Syrien kommen, beeinträchtigen.

Von all den Flüchtlingen aus Syrien, werden palästinensisch-syrische Flüchtlinge in ein konstruierten legalen Vakuum gezwungen, welches sie von vielen internationalen Garantien und Rechten ausschließt, welche ansonsten dem Flüchtlingen im Allgemeinen oder den Palästinensern insbesondere entsprechend ihren besonderen Schutzregelungen, gewährt werden. Libanon, Jordanien, Ägypten und Türkei verweigern die Einreise von Palästinensern aus Syrien. Diejenigen, die einen Weg gefunden haben einzureisen, wie im Fall von Ägypten, werden durch willkürliche politische Entscheidungen vom Mandat der spezialisierten internationalen Behörden ausgeschlossen, und ihnen werden die notwendigen Unterlagen verweigert, welche es ihnen erlauben würden, weiter entfernte Ländern aufzusuchen.

Palästinensische Syrer/innen werden aufgrund ihres doppelten Exils an den Rand ihrer menschlichen Existenz gedrängt. Sie wurden vom verhätschelten israelischen Staat aus ihren Häusern vertrieben; sie wurden anschließend durch die Aggression des faschistischen Assad-Regimes gezwungen, aus ihren überfüllten Flüchtlingslagern in Syrien zu fliehen. Selten finden sie ein Land, das sie als Flüchtlinge aufnimmt.

Und wenn Flüchtlinge aus Syrien versuchen, alternative Zufluchtsorte zu finden, um vor dem Elend und von der Verfolgung in den Ländern ihrer ersten Zuflucht zu fliehen, sind sie mit den rechtlichen und Sicherheitsmauern konfrontiert, die von Europa errichtet wurden, dessen Effektivität bisher nur darin besteht, diejenigen zurückzustoßen, die dem Blutbad in ihren Ländern entfliehen. Regelmäßig hören wir Nachrichten von einem Boot, das m Mittelmeer versinkt, mit hunderten von Flüchtlingen, darunter Syrer/innen, die gierigen Händlern die Ersparnisse ihres Lebens bezahlt haben, in der Hoffnung, Europa zu erreichen. Und nach übereinstimmenden Berichten werden diejenigen, die erfolgreich Europa erreicht haben, in gefängnisähnlichen Lagern über Zeiträume, die über mehrere Monate dauern können, festgehalten, ohne jegliche Garantie, dass ihnen Flüchtlingsstatus gewährt wird.

Die Aktionen der kriminellen Bande ISIS haben die Notlage der Flüchtlinge aus Syrien verschärft (zusätzlich zum erzwungenen Bevölkerungstranfer von Christen und Jesiden im Irak).

Das Projekt von ISIS ist grundsätzlich die Änderung der demografischen Zusammensetzung der Gebiete unter seiner Kontrolle durch erzwungene Bevölkerungstransfers und ethnische Säuberung. Die Expansion seiner Kontrolle über weite Gebiete in Syrien hat die Paranoia der Aufnahmeländer gegenüber Menschen, die aus Syrien fliehen, verschärft, und führt dazu, dass der Schutz der Flüchtlinge de Bemühungen, den Terrorismus zu bekämpfen, untergeordnet wird. Dies bringt die Syrer in einer Zwickmühle zwischen einem faschistisches Regime auf der einen Seite und einer faschistische Gruppe, beide mit der Absicht sie zu töten und zu vertreiben, und einer internationalen Gemeinschaft, die daran scheitert, sie zu unterstützen, während sie in ihrem Land sind, und ihnen die Hilfe verweigert, wenn sie gezwungen sind, aus dem zu fliehen.

Die Situation der Flüchtlinge im Libanon, Jordanien und Ägypten ist skandalös, als ob sie dafür entworfen worden wäre, den Syrern, eigentlich allen Menschen in der Region, die Lektion über die hohen Kosten zu erteilen, die das Rebellieren gegen ein kriminelles Regime, das sie regiert, mit sich bringt. Die Richtlinien für die Behandlung syrischer Flüchtlinge in anderen Ländern, insbesondere in Europa und in den USA, sind restriktiv, inhuman und diskriminierend auf Basis von Klasse und Religion. Diese Richtlinien bieten denjenigen viele Vorteile, die finanziell privilegiert oder akademisch qualifiziert sind, und sie sind, mit einem „seriösen“ Säkularismus gastfreundlicher zu Nicht-Muslimen.

Wir, die Unterzeichneten, Aktivisten und Intellektuelle, die generell daran interessiert sind, die Rechte der Flüchtlinge, unabhängig von nationalen und religiösen Herkunft, zu unterstützen, betonen folgende grundsätzliche Punkte im Bezug auf die Rechte der Flüchtlinge aus Syrien:

Asyl und Exil sind konstruierte rechtliche und humanitäre Kategorien. Sie haben kein Geschlecht, keine Religion oder nationale Herkunft.

Diskriminierung zwischen Flüchtlinge auf jegliche Basis musst kategorisch abgelehnt werden. Die Flüchtlinge aus Syrien zu unterstützen, einschließlich Palästinenser/innen, ist in erster Linie eine politische Angelegenheit. Die Notlage der Flüchtlinge aus Syrien ist das Ergebnis eines emanzipatorischen politischen Kampfes für Würde gegen zwei Fronten. Es ist ein Kampf gegen ein kriminelles Regime, das systematisch Zivilisten unter seiner Kontrolle tötet, mittels militärischer Luftangriffe, ballistischen Raketen, chemischen Waffen, Massenhungersnot und Massenfolter von Gefangenen. Und es ist ein Kampf gegen die kriminelle Bande ISIS, welche ebenso grausam und kriminell ist wie das Assad-Regime. Die Unterstützung der syrischen Flüchtlinge erfordert demnach zuerst, solidarisch mit ihrem Kampf für Freiheit, Würde und soziale Gerechtigkeit zu sein. Jeder Flüchtling hat ein Recht darauf, in seine/ihr Land mit Würde zurückzukehren. Ein Hauptaspekt dieses Rechtes und der Mittel für seine Umsetzung besteht darin, sicherzustellen, dass Flüchtlinge aus Syrien Partner zur Verfügung haben, die ihnen zuhören; mit ihnen sprechen; sie dazu befähigen, ihr Leben unter alternativen Bedingungen weiterzuführen, um Arbeit zu finden und die Mittel, sich selbst zu versorgen und um ihren Kindern die Chancen zu gewährleisten, die sie nicht hatten; und sie dazu zu befähigen, ihre Rolle und Identität zu rekonstruieren. Flüchtlinge sind Nomaden, die unermüdlich auf der Suche nach Zufluchtsorten sind, in denen sie in Würde leben können. Dies ist der Fall von Flüchtlingen aus Syrien, wie es in zahlreichen Studien und Statistiken dokumentiert und aus der praktische Erfahrung von Aktivisten in verschiedenen Ländern berichtet worden ist. Während die Regierungen Sicherheitskoordinierungen aufrechterhalten, um Grenzen zu kontrollieren pflegen, gibt es keine Koordination zwischen NGOs und Aktivist/inn/en, die Flüchtlinge aus Syrien in den verschiedenen Zufluchtsländern unterstützen. Dementsprechend muss die Unterstützung des Anliegens der Flüchtlinge aus Syrien auch eine effektivere Koordinierung zwischen Aktivist/inn/en und NGOs umfassen, die in diesem Feld in den verschiedenen Ländern entlang der Migrationswege in ganz Europa und dem Mittelmeerraum arbeiten

Wir rufen alle Organisationen der Zivilgesellschaft, und emanzipatorischen sozialen Bewegungen dazu auf, das Anliegen der Solidarität mit den Flüchtlingen aus Syrien aktiv zu unterstützen, in Form von Protesten und anderen Formen der politischen Aktion. Der Kampf des syrischen Volkes gegen das Assad-Regime und ISIS ist untrennbar verbunden mit den Befreiungskämpfen von Millionen auf der ganzen Welt für Freiheit, Würde und soziale Gerechtigkeit.

Declaración de Solidaridad Mundial con los Refugiados de Siria

21 de Agosto, 2014

Con motivo del Día de Solidaridad Mundial con la Revolución Siria

Millones de refugiados y desplazados en el mundo son obligados a soportar obstáculos legales y humanitarios en el estrecho espacio entre las oficialmente reconocidas fronteras de los estados, en un mundo que reconoce su humanidad sólo cuando los excluye. El pueblo sirio está particular y desproporcionadamente afectado por estas penurias de la condición de un refugiado. Uno de cada cinco de los refugiados y desplazados hoy en el mundo son sirios. Aproximadamente el 40% de todos los sirios son actualmente refugiados o desplazados internos. El exilio, como en el caso de los palestinos, se ha convertido en una experiencia fundacional de la identidad nacional Siria. Para los sirios, el retorno de los refugiados y de los desplazados internos se ha convertido en un aspecto fundamental en su lucha por recuperar su país y su derecho a la autodeterminación.

La situación de los refugiados sirios en el Líbano y Egipto es extremadamente mala. En Jordania es terrible, pero en un grado menor. Su situación en Turquía se está agravando a ritmo alarmante, en particular con el aumento en la frecuencia de los ataques dirigidos contra los refugiados de Siria, y con la promulgación de cambios legales ambiguos que afectan las condiciones de concesión de permisos de residencia y de registro para las personas procedentes de Siria.

De todos los refugiados que huyen de Siria, los palestino-sirios se ven forzados a un vacío legal construido que los excluye de muchas de las garantías y derechos internacionales otorgados a los refugiados en general, o a los refugiados palestinos en particular, conforme a su régimen de protección especial. El Líbano, Jordania, Egipto y Turquía deniegan la entrada de palestinos de Siria. Aquellos que han encontrado una manera de entrar son, como en el caso de Egipto, son excluidos por decisión política arbitraria, del mandato de protección de las agencias internacionales especializadas, y son privados de la documentación apropiada que les permitiría solicitar asilo en países más lejanos. Los palestino-sirios, debido a su doble exilio, se ven forzados a extremos de la condición humana. Han sido expulsados de sus hogares por el ‘protegido’ estado de Israel; y han sido posteriormente obligados a huir de sus abarrotados campamentos de refugiados en Siria por la agresión del régimen fascista de Assad. Rara vez pueden encontrar un país que los acepte como refugiados.

Y cuando los refugiados de Siria intentan encontrar refugios alternativos para huir de los sufrimientos y persecuciones en los países de su primer refugio, tienen que confrontar los muros legales y de seguridad erigidos por Europa, que han sido eficaces hasta ahora nada más que para repeler a los que huyen de la matanza en sus países. Periódicamente escuchamos las noticias de un bote hundiéndose en el Mediterráneo llevando a cientos de refugiados, entre ellos sirios, quienes han pagado los ahorros de toda la vida a codiciosos traficantes con la esperanza de alcanzar Europa. Y según relatos consistentes, aquellos que han logrado alcanzar Europa son mantenidos en campamentos similares a prisiones por períodos que pueden durar meses, sin ninguna garantía de que se les otorgará el estatus de refugiado.

Las acciones de la banda criminal ISIS han agravado la difícil situación de los refugiados de Siria (además de la forzada transferencia de poblaciones de cristianos y yazidíes en Irak). El proyecto de ISIS es fundamentalmente la modificación de la composición demográfica de los territorios que controla mediante la transferencia forzada de poblaciones, esto es la limpieza étnica. La expansión de su control sobre vastas zonas en Siria ha exacerbado la paranoia de los países de acogida en relación con las personas que huyen de Siria, y ha hecho que la protección de los refugiados esté subordinada a los esfuerzos por combatir el terrorismo. Esto ha puesto a los sirios en un doble vínculo entre, por un lado, un régimen fascista y un grupo fascista, ambos decididos a matarlos y desplazarlos, y una comunidad internacional que no es capaz de asistirlos mientras están en su país, y que les niega asistencia cuando son forzados a huir de él.

La situación de los refugiados en el Líbano, Jordania y Egipto es escandalosa, como si hubiese sido diseñada para enseñarle a los sirios - en realidad a todos los pueblos de la región -, una lección sobre el alto costo de sublevarse contra los regímenes criminales que los gobiernan. Las políticas sobre el trato a los refugiados sirios en otros países, particularmente en Europa y los Estados Unidos, son restrictivas, inhumanas y discriminatorias y se basan en la clase y la religión. Estas políticas ofrecen muchas facilidades a aquellos refugiados que son económicamente privilegiados o están académicamente calificados, y dan mayor bienvenida, con ferviente secularismo, a los no-musulmanes.

Nosotros, los abajo firmantes, activistas e intelectuales, interesados en general en apoyar los derechos de los refugiados independientemente de sus orígenes nacionales y religiosos, afirmamos los siguientes puntos fundamentales con respecto a los derechos de los refugiados de Siria:

El exilio y el asilo son situaciones legales y humanitarias. No tienen género, religión o nacionalidad. La discriminación de los refugiados sobre cualquier base debe ser rechazada categóricamente. Apoyar a los refugiados de Siria, incluyendo a los palestinos, es ante todo una causa política. La difícil situación de los refugiados de Siria es el resultado de una lucha política emancipatoria por la dignidad contra dos frentes. Es una lucha contra un régimen criminal que mata sistemáticamente a civiles bajo su control mediante ataques militares aéreos, misiles balísticos, armas químicas, inanición masiva y tortura masiva de detenidos. Y es una lucha contra la banda criminal ISIS que iguala el salvajismo y la criminalidad del régimen de Assad. Por consiguiente, apoyar a los refugiados sirios requiere en primer lugar solidarizarse con su lucha por la libertad, la dignidad y la justicia social en Siria. Cada refugiado tiene el derecho a volver a su país con dignidad. Un aspecto principal de este derecho y de los medios para su realización, consiste en asegurar que los refugiados de Siria cuenten con interlocutores que los escuchen; dialoguen con ellos; los capaciten para continuar sus vidas en condiciones alternativas, encontrar un trabajo y medios para mantenerse y asegurar que sus hijos tengan las oportunidades que ellos no tuvieron; y los habiliten para poder reconstruir su rol e identidad. Los refugiados son nómades que buscan incansablemente lugares de refugio donde vivir con dignidad. Este es el caso de los refugiados de Siria como ha sido documentado en numerosos estudios y estadísticas, y reportado por la experiencia práctica de activistas en diferentes países. Mientras los gobiernos mantienen la coordinación para el control de las fronteras, no existe coordinación entre las ONG y los activistas que brindan apoyo a los refugiados en diferentes países de refugio. Por lo tanto, apoyar la causa de los refugiados de Siria debe incluir también una coordinación más efectiva entre activistas y ONGs trabajando en este campo en los distintos países a lo largo de las vías de migración a través de Europa y el Mediterráneo.

Hacemos un llamado a todas las organizaciones de la sociedad civil y movimientos sociales emancipatorios a apoyar activamente la causa de solidaridad con los refugiados de Siria por medio de protestas y otras formas de acción política. La lucha del pueblo Sirio contra el régimen de Assad e ISIS es inseparable de las luchas de liberación de millones de personas en todo el mundo por libertad, dignidad y justicia social.

Signatures in alphabatical order

ابتسام تريسي- كاتبة سورية
أحمد بيضون- كاتب لبناني

أحمد جابر- كاتب لبناني
أحمد حسو- صحفي سوري
أحمد طيار- كاتب سوري
أسامة محمد (سينمائي سوري)

إسلام أبو شقير- قاص وكاتب سوري

المثنى الساير- ناشط سوري

الياس خوري- روائي لبناني
إياد العبد الله- كاتب سوري

إيمان حميدان

بتول محمد – ممثلة سورة)

بدر الدين عرودكي- مترجم وكاتب سوري
برهان غليون- كاتب وسياسي سوري

بشير الحامد- ناشط سوري
بشير هلال- كاتب لبناني
بكر صدقي- كاتب سوري

بيسان الشيخ- صحفية لبنانية

تهامة معروف- ناشطة سورية
جلال عمران – كاتب سوري
جلبير أشقر كاتب لبناني
جمال القرى- طبيبة لبنانية
جمال صبح- كاتب فلسطيني سوري
جمال منصور- شاعر فلسطيني سوري

حازم الأمين- كاتب وصحفي لبناني

حازم صاغية- كاتب وصحفي لبناني
حسام عيتاني- كاتب وصحفي لبناني
حسان لبابيدي - طبيب سوري

حلا عمران - ممثّلة سورية

خالد الحج صالح- ناشط سوري
خلدون النبواني- كاتب سوري
خليل الحاج صالح - مترجم سوري
خليل حمسورك- فنان تشكيلي سوري
خميس الخياطي- كاتب تونسي
خولة دنيا- كاتبة سورية
دارا عبدالله - كاتب سوري
دلال البزري- كاتبة لبنانية
ديانا مقلد- إعلامية لبنانية
راتب شعبو – كاتب سوري
راشد عيسى - صحافي فلسطيني سوري
رزكار عقراوي- إعلامي وسياسي من العراق
رستم محمود - باحث وكاتب سوري
رشا الاطرش- صحفية لبنانية
رشا عباس
رشا عمران (شاعرة سورية)

رند صباغ- صحفية سورية

رياض الشعار- فنان تشكيلي سوري

ريّان ماجد - صحافية لبنانية

ريم العلاف- كاتبة سورية
زاهر عمرين- كاتب سوري
زياد ماجد- كاتب وأستاذ جامعي لبناني
زياد حمصي- مصور سوري
سعد حاجو- رسام كاريكاتير سوري
سمر يزبك- كاتبة سورية)
سميح الصفدي – كاتب من الجولان المحتل
سمير الزين- صحفي لبناني
سمير فرنجية- سياسي لبناني

شناي أوزدن- كاتبة وجامعية تركية
شيرين الحايك- ناشطة سورية
صخر عشاوي - طبيب سوري
ضحى حسن- صحفية سورية فلسطينية
طلال خوري - سينمائي لبناني)
عائشة أرناؤوط - شاعرة سورية
عبد الرحمن حلاق- كاتب سوري

عزة شرارة بيضون- كاتبة لبنانية

عقل العويط- شاعر لبناني

علي سفر- كاتب وصحفي سوري

عمر الأسعد- صحافي سوري

عمر قدور- كاتب سوري

عمر كوش- كاتب سوري
غسان المفلح- كاتب سوري
فاتنة ليلى- ممثلة سورية
فادي توفيق- صحفي لبناني
فارس البحرة- كاتب سوري
فارس الحلو – ممثل سوري
فاروق مردم بيك - مؤرّخ وناشر سوري
فرج بيرقدار- شاعر سوري
فلورانس غزلان - كاتبة سورية
كمال البني - مسرحي سوري

ليلى الصفدي- صحفية من الجولان المحتل
ماجد كيالي- كاتب فلسطيني سوري

مازن عزي
ماهر الجنيدي- كاتب سوري
محمد الحاج صالح- كاتب وطبيب سوري
محمد الرومي- فوتوغرافي ومخرج سينمائي سوري
محمد سويد- سينمائي سوري

محمد شبارو-
محمد علي الأتاسي- كاتب ومخرج سينمائي سوري
مروان خورشيد عبد القادر- شاعر سوري

مصطفى الجرف- صيدلي سوري
مصطفى حديد- مهندس سوري
منير الربيع

مهى حسن- روائية سورية
نادية عيساوي - باحثة نسوية جزائرية
ناصر الرباط- أستاذ تاريخ العمارة فيMIT في أميركا
نجيب عوض
نعمى عمران - موسيقية سورية
هالا محمد -شاعرة سورية

هالة العبد الله - سينمائية سورية

هاني السيد- حقوقي وكاتب سوري

هيثم حقي- مخرج سينمائي سوري

وائل مرزا- كاتب سوري
وئام بدرخان سيماف- مصورة ومخرجة أفلام وثائقية سورية

ياسر منيف- كاتب واستاذ جامعي سوري
ياسين الحاج صالح – كاتب سوري
ياسين سويحة- كاتب سوري
يامن حسين- صحفي سوري
يحيى جابر- شاعر لبناني

يوسف بزي – صحفي لبناني

Aslı Ü. Bâli, Professor of Law, UCLA School of Law

Ferya Saygılıgil, Asst.Prof., İstanbul Are lUniversity

Rabab el-Mahdi, Academic, Egypt

Akif Kurtuluş, Poet

Güven Gürkan Öztan, Asst. Prof., İstanbul University

Reem Saad, Assoc. Prof. of Anthropology, American University in Cairo

Ayşe Gözen, Prof., Ondokuz Mayıs University

Gökhan Yavuz Demir, Assoc. Prof., Uludağ University

Dr. Rose Parfitt, McKenzie Postdoctoral Research Fellow, Melbourne Law School

Aziz Rana, Associate Professor of Law, Cornell Law School

Hakan Yücel, Assoc. Prof., Galatasaray University

Ruhi Tuncer, Asst. Prof., Galatasaray University

Barış Karacasu, Human Rights Joint Platform

Hanan Sabea, Assoc. Prof. of Anthropology, American University in Cairo

Serhat Güvenç, Prof., Kadir Has University

Bilge Selçuk Yağmurlu, Assoc. Prof., Koç University

Helena Alviar Garcia, Profesora Titular de Derecho, Universidad de los Andes Bogotá

Sezai Sarıoğlu, Poet/Writer

Buket Türkmen, Assoc. Prof., Galatasaray University

Isabel C. Jaramillo-Sierra, Facultad de Derecho, Universidad de los Andes, Bogotá

Şükrü Erbaş, Poet

Bülent Küçük, Asst. Prof., Boğaziçi University

K. Onur Unutulmaz, Dr., Ankara Sosyal Bilimler University

Suna Gülfer Ihlamur-Öner, Asst. Prof., Marmara University

Ceren Özselçuk, Asst. Prof, Boğaziçi University

Lülüfer Körükmez, Ege University

Teoman Pamukçu, Assoc. Prof, Middle East Technical University

Çiğdem Yazıcı, Asst. Prof., Koç University

İlke Sanlıer, Dr., Koç University

Ümit İzmen, Assoc. Prof., İstanbul Policy Center Sabancı University

Cavidan Soykan, Dr., Ankara University/ Human Right Center

Mai Taha, University of Toronto

Dr. Usha Natarajan, Center of Migration and Refigee Studies, American University in Cairo

Didem Danış, Assoc. Prof., Galatasaray University

Maya Arakon, Assoc. Prof. Süleyman Şah University

Vasıf Kortun, Director, Research and Programs at SALT

Dikmen Bezmez, Asst. Prof., Koç University

Michael Fakhri, Assistant Professor, Univ. of Oregon School of Law

Vasuki Nesiah, Associate Professor of Practice, The Gallatin School, NYU.

Dennis Davis, High Court, Capte Town South Africa

Necati Sönmez, Documentarist İstanbul Documentary Days

Yasemin İnceoğlu, Prof., Galatasaray University

Deniz Erkmen, Dr., Trakya University

Nazan Maksudyan, Asst. Prof., İstanbul Kemerburgaz University

Zeynep Direk, Prof., Galatasaray University

Deniz Şenol Sert, Asst. Prof., Özyeğin University

Nimer Sultany, SOAS, Univ. of London

Derya Özkul, Lecturer, University of Syndey

Nevzat Süzer Sezgin

Elif Nuyan, Asst. Prof., Uludağ University

Nazan Üstündağ, Asst. Prof., Boğaziçi University

Erdem Yörük, Asst. Prof., Koç University

Öğet Öktem Tanör, Prof., Istanbul Bilim University

Ertuğrul Uzun, Assoc. Prof., Anadolu University

Ömer Aygün, Asst. Prof., Galatasaray University

Ferdan Ergut, Assoc. Prof., Middle East Technical University

Onur Suzan Nobrega, İzmir Economy University

Fikret Adaman, Prof., Boğaziçi University

Ömer Turna, Asst. Prof., İstanbul Bilgi University

Pınar Özden Giritlioğlu, Assoc. Prof., Istanbul University