Na een week van vernietigenden bombardementen op Aleppo heeft de Avaaz-gemeenschap besloten haar campagne voor een no-flyzone boven Noord-Syrië opnieuw te lanceren. Bijna 70% van de Avaaz-leden is voor deze campagne en slechts 5% is ertegen. Meer dan 1,5 miljoen mensen van over de hele wereld hebben de petitie al ondertekend. Maar ons team ontvangt ook een aantal goed doordachte bezwaren die een inhoudelijke en uitgebreide reactie vereisen. Om ons werk goed te kunnen doen is het nodig dat ons team het volledige vertrouwen van de Avaaz-gemeenschap heeft. De beste manier om dat vertrouwen te behouden is door de dialoog aan te gaan. Avaaz is een wereldwijde en door haar leden aangestuurde gemeenschap en om er zeker van te zijn dat we de juiste beslissingen nemen is het noodzakelijk dat we problemen van alle kanten bekijken.

Dit zijn de drie belangrijkste bezwaren die genoemd zijn:

1. Leidt een oproep tot een no-flyzone niet tot nog meer oorlog?
2. Lopen we zo niet het risico op een confrontatie tussen de VS en Rusland?
3. Komt Avaaz zo op voor de belangen van Amerikaanse imperialisten in het Midden-Oosten?

Allereerst wat achtergrondinformatie over het conflict. Deze oorlog heeft een ongelooflijk hoge tol geëist. Meer dan 400.000 mensen zijn gedood. Meer dan 11 miljoen hebben huis en haard verlaten. Meer dan de helft van de ziekenhuizen in Syrië zijn beschadigd of verwoest, en miljoenen kinderen gaan niet meer naar school. Deze oorlog leidde tot de opkomst van een terreurorganisatie die hele regio’s in handen kreeg en droeg bij aan de grootste vluchtelingencrisis sinds de Tweede Wereldoorlog. Het is DE humanitaire ramp van onze generatie.

Al vanaf het begin van het conflict hebben de VS en haar bondgenoten, in samenwerking met regionale groepen, verschillende rebellengroepen ondersteund met wapens en trainingen. Dit heeft weinig succes gehad. Anderzijds heeft Rusland het Assad-regime ondersteund met wapens, financiële middelen en diplomatieke bescherming in de VN. Sinds een jaar onderneemt Rusland zelf ook militaire acties in het gebied en voert luchtaanvallen uit op, onder andere, Aleppo. Bij Russische luchtaanvallen zouden tot nu toe 3.800 burgers zijn gedood.

De afgelopen twee weken bombardeerden Syrische en Russische vliegtuigen Oost-Aleppo. Hiermee werd het staakt het vuren dat de VS en Rusland hadden afgesloten verbroken. Sindsdien zijn, volgens cijfers van de VN, honderden burgers vermoord, waaronder meer dan 100 kinderen. Er is nauwelijk drinkwater en voedsel, ziekenhuizen worden gebombardeerd en ook een hulpkonvooi dat Oost-Aleppo probeerde te bereiken werd bewust geraakt. Het hoofd humanitaire zaken van de VN noemde de stad “een hel op aarde” . Secretaris-generaal Ban Ki-moon noemde de stad “erger dan een slachthuis” en spreekt over oorlogsmisdaden.

Leidt de oproep tot een no-flyzone niet tot nog meer oorlog?

Het korte antwoord is “nee”. Avaaz heeft vijf jaar lang campagne gevoerd om een permanent staakt het vuren te bereiken en mensenlevens te redden (zie de lijst hieronder). Dit heeft niets opgeleverd, daarom vraagt deze campagne om robuustere actie. Een no-flyzone is de laatste en beste kans die de internationale gemeenschap heeft om te voorkomen dat burgers gebombardeerd worden en om zo de levens van de mensen in Aleppo te redden.

De VN veiligheidsraad heeft herhaaldelijk benadrukt dat al haar lidstaten de verantwoordelijkheid hebben om burgers te beschermen tegen wreedheden. Deze doctrine is voortgekomen uit een reeks genocides en verschrikkelijk oorlogsmisdaden, van de Holocaust tot aan Rwanda. Volgens de doctrine verliest een staat haar soevereiniteit als ze haar burgers niet kan of wil beschermen tegen wreedheden, of als ze zelf deze wreedheden begaat. Om de burgers van dat land te beschermen kunnen andere landen diplomatie, sancties en, als laatste redmiddel, militaire interventies gebruiken. Rusland, China, Frankrijk, de VS, Groot-Brittannië en andere staten hebben de doctrine ondertekent. Op basis van deze doctrine roept de Avaaz-gemeenschap op tot een no-flyzone.

Tientallen Syrische artsen, Syrische en internationale hulporganisaties en de voor de Nobelprijs genomineerde hulpverleners van de Witte Helmen roepen de internationale gemeenschap op om burgers te beschermen, onder andere met behulp van een vliegverbod. Na de recente aanvallen op Aleppo deed een Syrische medische hulporganisatie deze oproep: “Wij vragen om een no-flyzone, zodat onze patiënten en medewerkers een kans maken om te overleven”.

Een no-flyzone, ook wel vliegverbod genoemd, zou betekenen dat een internationale coalitie van strijdkrachten zich zou stationeren op land of op zee en zou dreigen vliegtuigen die Noord-Syrië proberen te bombarderen neer te halen. Zoals met alle militaire missies zouden er slachtoffers kunnen vallen onder de militairen die de no-flyzone zouden moeten handhaven, of onder de strijdkrachten van Assad als deze zouden proberen de afspraak te schenden. Maar de bedoeling is dat de dreiging van een no-flyzone genoeg is om de bombardementen te stoppen. Als het goed uitgevoerd wordt, hoeft het vliegverbod dus geen enkel leven te kosten en kan het vele levens redden.

Na intensieve raadpleging by diplomaten, regionale experts en Syriërs is men het erover eens dat een no-flyzone niet alleen tienduizenden mensenlevens kan redden, maar uiteindelijk ook de strijdende partijen om de tafel zou kunnen krijgen. Het zou een duidelijke boodschap afleveren: de wereld staat niet langer toe dat deze wreedheden worden begaan. Ook nu al, als onderdeel van de internationale coalitie tegen IS, patrouilleren de luchtmachten van Amerika en bondgenoten het luchtruim boven Noord-Syrië. Het aantal extra militairen dat ingezet zou moeten worden is dus beperkt, terwijl de maatregel wel kan zorgen voor een sterkere, gemeenschappelijke aanpak van extremistisch geweld en voor bescherming van de burgers van Noord-Syrië.

Het doel van deze campagne is niet om meer geweld te veroorzaken, maar om eraan bij te dragen dat het geweld stopt.

Hoe zit het met Rusland en de dreiging van escalatie?

Het grootste obstakel op weg naar vrede en veiligheid is Ruslands onwrikbare steun voor Assad. Rusland beweert dat ze een succesvol anti-terrorismebeleid voert, maar getuigenverklaringen onderstrepen dat het overgrote gedeelte van de luchtaanvallen niet op IS gericht is. Zolang Assad de militaire steun van Rusland heeft, vertrouwt hij erop dat hij zijn bevolking met bombardementen in het gareel kan krijgen. Een no-flyzone zou daarom de kortste route naar de-escalatie kunnen zijn.

De VS en Rusland deden al eerder een poging om het conflict te de-escaleren en als ze extremistische terroristen het hoofd willen bieden moeten ze doorgaan met deze pogingen. Een no-flyzone is niet in strijd met de officiële belangen of soevereiniteit van Rusland. Met een no-flyzone onderstreept de internationale gemeenschap wel dat ze de handelingen van de Syrische luchtmacht niet accepteert en beperkt ze de handelingsvrijheid van Rusland; Rusland zou niet alleen verantwoordelijk gehouden willen worden als Syrische strijdkrachten de afspraken zouden schenden. Als de internationale gemeenschap tegenwicht kan bieden aan Syrische en Russische agressie kunnen oorlogsmisdaden voorkomen worden en kan onderhandelingsruimte gecreëerd worden binnen een diplomatiek vredesproces.

Niemand wil het risico lopen dat het tot een escalatie komt tussen grote militaire machtsblokken, en dit risico bestaat. Maar de huidige status quo en passiviteit zijn een rijke voedingsbodem voor de wereldwijde terreurdreiging. En de internationale machtsverhoudingen komen totaal op hun kop te staan als de moord op ontelbaar veel onschuldige slachtoffers ongestraft blijft. Dit creëert een angstaanjagend precedent gezien is feit dat despotische populisten op verschillende plekken in de wereld in opkomst zijn.

Behartigt Avaaz de belangen van Amerikaanse imperialisten?

Wederom een overduidelijk “nee”. Avaaz is een gemeenschap met 43 miljoen leden wereldwijd. Onze missie is het verkleinen van de kloof tussen de wereld die we nu hebben en die de meeste mensen willen . Dat is waar wij elke dag aan werken. Om in dienst te kunnen staan van onze leden nemen wij geen donaties aan van overheden, bedrijven of andere organisaties -- we worden volledig gefinancierd door onze eigen gemeenschap.

Leden van de Avaaz-gemeenschap zijn over de hele wereld verspreid en we behartigen de belangen van onze volledige gemeenschap, niet die van één specifiek land. Het land met de meeste Avaaz-leden is niet de VS, of een West-Europees land, maar Brazilië, met bijna 10-miljoen leden. En we hebben meer dan een miljoen leden in het Midden-Oosten en Afrika, 845.000 in Rusland en 41.000 in Iran.

In de afgelopen tien jaar heeft onze gemeenschap regelmatig en onvermoeibaar campagne gevoerd tegen Westers imperialisme in het Midden-Oosten. We voerden actie tegen de verkoop van wapens aan Saoedi-Arabië, voor de zelfbeschikking en waardigheid van het Palestijnse volk en voor onderhandelingen tussen de VS en Iran. Twee van onze allereerste campagnes riepen op tot beëindiging van de Irak-oorlog en tot een wapenstilstand in Libanon in 2006.

Als je het track record van de VS en andere Westerse machten in de regio bekijkt --de bewapening van Saoedi-Arabiës wrede oorlog tegen Yemen, het bombardement op een ziekenhuis in Afghanistan en burgerslachtoffers na drone-aanvallen-- is het begrijpelijk dat sommigen hun twijfels hebben bij een oproep tot Westerse interventie.

Maar helaas zijn er geen makkelijke oplossingen. En deze no-flyzone is anders dan de interventie in Libië die voor een regimewisseling zorgde, anders dan misleidende “preventieve oorlog” van neo-conservatieven die eigenlijk het doel hadden om het Midden-Oosten te domineren en opnieuw, naar hun maatstaven, vorm te geven. De no-flyzone is een oproep tot internationale actie met één duidelijk doel: het onmiddellijk stoppen van bombardementen op onschuldige burgers. De no-flyzone is gebaseerd op een VN-resolutie die aanvallen op burgers expliciet verbied (UNSCR 2254).

Deze campagne richt zich niet alleen op de VS. We roepen ook Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, Turkije, Brazilië, Spanje en India op om actie te ondernemen. Sommige van deze landen hebben zich al uitgesproken voor een no-flyzone, en allemaal hebben ze zich uitgesproken voor het beschermen van Syrische burgers. De campagne richt zich ook op de Algemene Vergadering van de VN. Op basis van de “Uniting for Peace” resolutie, en gezien het falen van de Veiligheidsraad in haar poging om vrede en veiligheid te garanderen, roepen we de Algemene Vergadering op om actie te ondernemen.

***
Uiteindelijk moeten we ons afvragen welke verantwoordelijkheid we voelen richting de families die vastzitten in deze wrede oorlog. Ons afvragen hoeveel solidariteit en medemenselijkheid we voelen richting de miljoenen die op dit moment vechten voor asiel, voor voedsel en kleding voor hun kinderen en om simpelweg weer een dag te overleven in dit verschrikkelijke geweld. Een overgrote meerderheid van de Avaaz-gemeenschap wil dat er concrete bescherming komt voor deze mensen.

Mogelijk heb je besloten de Avaaz-gemeenschap te verlaten nadat we deze campagne lanceerden. En als de campagne zoals wij die bedoelen volledig in strijd is met jouw normen en waarden is dat het juiste om te doen. Maar als ook voor jou elk mensenleven evenveel waard is en bescherming verdient, hopen we dat je toch met ons in gesprek blijft en ons jouw argumenten laat horen. Niemand van ons heeft de waarheid in pacht en we moeten naar elkaar blijven luisteren als we de juiste beslissingen willen nemen. Laat het ons alsjeblieft weten als er iets in dit bericht staat wat volgens jou niet klopt.

Met respect en waardering,

Het Avaaz-team

Eerdere Syrië-campagnes van Avaaz: de Avaaz-gemeenschap ondersteunde burgers en vreedzame activisten die mensenrechtenschendingen documenteerden, en doneerde miljoenen euros voor voedsel, medicijnen, scholing voor vluchtelingenkinderen en andere humanitaire hulp. We voerden campagne om te voorkomen dat wapenhandelaren hun wapens naar Syrië konden sturen, we riepen op tot sancties en drongen herhaaldelijk bij de VN aan om actie te ondernemen en hun bijdrage te leveren aan vrede. Meer dan een miljoen Avaaz-leden zijn opgestaan om de VS en Iran aan te moedigen tot onderhandelingen. Ook moedigde Avaaz latere, door de VN ondersteunde onderhandelingen tussen de VS en Iran aan. Onze gemeenschap heeft zich onvermoeibaar ingezet om iets tegen de oorlog te doen, maar de crisis gaat onverminderd door en breidt zich alleen maar uit.